Anıl Ünlü, henüz 25 yaşında. Bilkent Üniversitesi Makine Mühendisliği bölümünü bitirdi. Okula başladığı daha ilk yıl yaptığı seyahatlerden etkilenip gezgin olmaya karar verdi. Şu ana kadar biriktirdiği harçlıklarla 34 ülke ve 200 şehre gitti. Norveç’i 3, İzlanda’yı 7, İsviçre’yi de günde 9 euro harcayarak gezdi. İyi bir işe girip mesleğini yapmak yerine 7-8 yıllık bir dünya turuna çıkmayı planlıyor. Ailesini de ikna etti. Bu çılgın fikrini ise “Birkaç yıl sonra istifa edeceğimi bilerek mühendisliğe başlamaktansa hiç başlamayıp hayallerimin peşinden gitmek daha keyifli benim için” diyerek açıklıyor.
Serkan Ocak / serkan.ocak@hurriyet.com.tr
Kendinden biraz bahsedebilir misiniz?
1992 Ermenek doğumluyum. Hayatımın en önemli fırsatlarını üniversite sayesinde yakaladım. Dağcılık, aikido, squash gibi spor dallarıyla tanışıp bu branşlarda kendimi geliştirdim. Uzun yaz tatillerimi değerlendirmek için gezmeye başladım. Şimdiyse mesleğimle ilgili çalışmaya başlamak yerine radikal bir karar alarak sekiz yıl sürmesini planladığım dünya turuma başlamak için son hazırlıklarımı tamamlıyorum.
Ne kadar zamandır geziyorsunuz, ilk ne zaman başladınız?
Üniversite birinci sınıfın yaz tatilinde başladım gezmeye. Makine mühendisliğinin zor dönemlerinin acısını yaz tatillerimde evim sırtımda gezerek çıkarttım. Her gezim bir sonrakini merak etmeme sebep olan bir virüse dönüştü. Maceralar peşinde koşarak ve bunları takipçilerimle paylaşarak üç yıldır düzenli olarak geziyorum.
Şimdiye kadar kaç ülke ve şehir gezdiniz?
34 ülke ve 200'den fazla şehir gezdim.
Nerelere gittiniz?
Hindistan, İsviçre, İzlanda, Norveç, İsveç, Finlandiya, Rusya, İspanya, Portekiz, Fransa, Belçika, Hollanda, Alma Danimarka, İtalya, Slovenya, Avusturya, Çek Cumhuriyeti, Macaristan, Estonya, Letonya, Litvanya, Belarus, Uk Moldova, Romanya, Slovakya, Hırvatistan, Sırbistan, Polonya…
Peki nasıl geziyorsunuz, parayı nereden buluyorsunuz?
Bugüne kadar hep yıl içinde harçlıklarımdan biriktirebildiğim parayla gezdim. Dolayısıyla çok param olmadan yola çıktığım için az harcayarak gezmeyi öğrendim. İlk gidişimde Norveç’te 21 gün boyunca gezdim ve dünyanın en pahalı ülkelerinden birisi olmasına rağmen sadece 62 euro harcadım. En ucuza yaptığım gezi günde 3 eruo ile Norveç gezimdi. İzlanda’yı 33 gün gezip günde 7 euro, İsviçre’yi 13 gün gezip günde 9 euro harcadım.
Gittiğin yerde ulaşımı, konaklamayı, yemek işini nasıl hallettiniz?
Otostopla ulaşım sağlayıp çok iyi insanlarla tanıştım. Evlerine misafir edip yemeklerini paylaştılar. Beslenmeyi ise süt ve müsli yiyerek hallettim. Hem vücudumun ihtiyacı olan tüm vitamin, mineral ve besin ögelerini içeriyor, hem de çok ucuz. Kuzey ülkelerindeki ‘dumpster diving’ sistemini kullanarak çöplerden hiç beklenmedik yiyecekler çıkarttığım da oldu. Bir ülkeye doğal güzelliklerini görmek için gidiyorsam çadırımda kalıyorum.
Yaşadığınız en ilginç şey neydi?
İsviçre’de geçen temmuz otostop çekerken 2 milyon TL değerindeki bir Mercedes Maybach araca bindim. Araç (Very Very Important Person) yolcu taşımacılığı yapan bir şirkete aitmiş. Beni güvenilir bulduğu için aldığını söyle şoförle ettiğim muhabbet esnasında konunun merak ettiğim kısımlarına girme şansım oldu. Taşıdığı en önemli in kim olduğunu sordum. O esnada oturduğum koltuğa 20 gün önce İspanya kralının, iki ay önce de Japon imparatorunun oturduğunu sö Hayal gücümün bile ötesinde bir araçta, imparator gibi hissettirerek beni gideceğim yere kadar bıraktı.
Sıradaki planınız nedir?
Yolda yaşadığım sıradışı olaylar ve tanıştığım altın kalpli insanlar bendeki yeni yerler keşfetme arzusunu aşka dönüştürdü.Şimdi 7-8 yıllık bir dünya turuna çıkmaya hazırlanıyorum. Avrupa’nın neredeyse tamamını gezdim.Dünya turumu Asya – Afrika – Güney Amerika şeklinde devam ettirmeyi düşünüyorum.
En sevdiğiniz ülke neresi oldu?
Avrupa'da 32 ülke gezdikten sonra gittiğim Hindistan, kültür farklılığıyla beni derinden etkiledi. Bir ay boyunca insanların yaşamlarını gözlemleyip onlar gibi yaşamaya çalıştım. Önyargısız oluşları ve sınır tanımayan hoşgörüleri bana çok şey öğretti. İnsanlar arasındaki yüzlerce farklılığa rağme herkes sürekli gülümsüyor. Yemeklerinin lezzeti bir yana ve ülkenin ucuzluğu da düşük bütçelerle gezdiğim için çok rahat etmemi sağladı.
Dünya turu fikri biraz ‘gezgin’ olmaktan çıkıp ‘yaşam biçimi’ haline gelmiyor mu?
Herkesin sevdiği işi yapması mantıklıysa benim de seyahat etmem ve seyahate teşvik etmem gerekiyor. Sürekli şehir değiştirmek aynı oyuna yeni bir senaryoyla başlamak gibi ve yeni senaryoyu bilmemek gezmeyi be heyecanlı kılıyor. Bu heyecanla yaptığım geziler daha çok insanı etkilemeye başladı ve bana çok güzel dostluklar kazandırdı. Dünya turumun sonunda ise tüm kazanımlarımla, çocukların daha iyi bir geleceğe sahip olması için gönüllü çalı organizasyon kurmak istiyorum.
Ailen dünya turu planına ne diyor?
Her memur ailesi gibi benim annem babam da düzenli bir gelirle daha mutlu ve güvenli bir hayat yaşayabileceğ düşünüyor. Buna rağmen gezmenin de bir meslek olabileceğini onlara anlatmayı başardım ve desteklerini arkama aldım. Bana güveniyorlar ve olacakları merakla bekliyorlar.
Bir an önce çalışıp beyaz yakalı olmak istemiyor musun neden?
Birkaç yıl sonra istifa edeceğimi bilerek mühendisliğe başlamaktansa hiç başlamayıp hayallerimin peşinden gitm keyifli benim için. Makine mühendisliğinin bana öğrettiği çözümsel düşünebilme becerisi, iyi bir gezgin olma yolunda bana çok ya olacak. Risk aldığımın farkındayım ama yapmadığım şeyler için üzülmektense yaptıklarımın sonuçlarını yaşamayı tercih ediyorum.
Yeni gezginlere önerileriniz neler?
Avrupa genelinde yaptığım iki aylık Interrail turu ile başladım gezmeye. Interrail yaparken yanlış yapmak çok ciddi sonuçlara sebep olmadığı için riski düşük bir gezi yolu. Eğer gezmeye interrail yaparak başlarlarsa gezmenin temelleri olan ulaşım, konaklama ve yeme içme alanlarınd kazanırlar. Aynı zamanda kendi sınırlarını hızla keşfedecekleri için sonraki gezileri daha keyifli geçecektir.
Serkan Ocak / serkan.ocak@hurriyet.com.tr
YORUMLAR